خارجی‌ها سر سفره نفت ایران/ رادوشویچ؛ آش شور ۸۰میلیاردی که انصاری‌فرد و برانکو برای پرسپولیس پختند و تاوانش را مردم دادند
بازیکنی که چند فصل با کمترین دقایق بازی فقط تمرین نمود و در بهترین نقاط تهران زندگی کرد. او در خوابش هم نمی‌دید که یک میلیون یورو در جایی از فوتبال دنیا آن هم خاورمیانه دستمزد بگیرد؛ اما محمدحسن انصاری‌فرد این رویا را برای او به حقیقت تبدیل کرد و البته بعید است همه ماجرا بدون مسائل پشت پرده و به این سادگی باشد.
این تنها امضای مشکوک انصاری‌فرد نبود؛ غیر از ماجرای کت‌وشلوارهای لاکچری از جیب باشگاه دولتی، قرارداد عجیب آنتونی استوکس کلاهبردار ایرلندی هم توسط محمدحسن انصاری‌فرد امضا شده بود.
اما در مورد رادوشویچ؛ غیر از سطح فنی این دروازه‌بان که در حد گلرهای معمولی لیگ برتر ایران هم نبود و توسط هموطنش برانکو به پرسپولیس تحمیل شد، شیوه زیرکانه جذب محبوبیت توسط او بود که با نشان دادن تعصب کذایی، رگ خواب هواداران ایرانی را با پست‌های آنچنانی در کانال‌های تلگرامی پولکی پیدا کرده بود تا تمدید قرارداد با او کمترین مخالفت را به خود جلب کند. برانکو غیر از او، بودیمیر دیگر هموطنش را هم در خط حمله سرخ‌ها به کار گرفت که فقط یکی دو گل زد و پولی خارق‌العاده گرفت و رفت. ماجرای اوکراینی ها هم هنوز فراموش نشده است که در سطح لیگ دسته دوم ایران هم نبودند اما کمیسیون قراردادشان به این حرف های فنی اولویت داشت.
پیش از این، پرسپولیس برگه مفاصا حساب مالیاتی رادو را به این بازیکن و وکیلش ارسال کرده بود اما آنها در اقدامی عجیب، این برگه را قبول نکرده بودند و اعلام رضایت به فیفا را منوط به ارائه فیش پرداخت بانکی کرده بودند.
باشگاه پرسپولیس پس از پرداخت مالیات رادوشویچ فیش‌های واریزی را برای وکیل این بازیکن فرستاد؛ این نشان می‌دهد فردی از داخل پرسپولیس اطلاعات کامل و دقیقی در اختیار گلر بنجل کروات قرار می‌داد.
متاسفانه فوتبال ورشکسته دولتی ایران را یک بار دیگر از گوشت تن خود جدا کرد و بابت قرارداد اشتباه که اصلا وجود فساد در آن بعید نیست، به یک عامل خارجی داد. پولی که باید به پرداخت حقوق و دستمزد بازیکنان و مربیان تیم از بزرگسالان تا رده‌های پایه اختصاص یابد، به جیب دلالان و واسطه‌هایی می‌رود که تا داخل اتاق مدیرعاملی تیم‌های دولتی پیشروی کرده‌اند.
از این دست محکومیت های تلخ و زهرماری که از جیب مردم و بیت‌المال در فوتبال ایران به اجنبی پرداخت شده، کم نبوده است.
همین امسال بود که دیگر باشگاه دولتی پایتخت برای تسویه قرارداد دوساله‌ای که فقط یک‌چهارم آن اجرا شده بود، برای یکی دوماه تاخیر در پرداخت، بیش از یک و نیم میلیون یورو جریمه و تنبیه و مجبور شد که رقم کل دوسال قرارداد استراماچونی را با سود بانکی‌اش به حساب این ایتالیایی فرصت طلب و وکیلش بریزد.
پولی که نفس استقلال را گرفت و مهمتر آنکه این باشگاه و هوادارانش را برای دومین فصل پیاپی از لیگ قهرمانان آسیا محروم کرد!
این قصه در سرخابی‌ها سر دراز دارد؛ برخی مدیران عامل دلال‌دوست این دو تیم، دو دهه است که سوراخ دعا را خوب پیدا کرده‌اند و پای برگه‌هایی را امضا می‌زنند که می‌دانند چندماه بعد به سند شکایت از باشگاه بدل می‌شود و چند صد هزار یورو از منابع ارزی کشور را با خود می‌برد.
اینکه پشت پرده این پول بین چه افرادی تقسیم می‌شود و به حساب چه کسانی برمی‌گردد را نمی‌توان بدون ابزار اطلاعاتی و ورود نهادهای امنیتی متوجه شد که آن هم گویا فعلا در اولویت این مراجع نیست و شاید ولخرجی‌ها و فسادهای فوتبال را نسبت به بسیاری از مفسده دولتی، رقم درشتی نمی‌دانند که ورود کنند!
هنوز خبرنگاران ورزشی ماجرای قرارداد حیرت‌انگیز مانوئل ژوزه پرتغالی در زمان مدیریت سردار محمد رویانیان با پرسپولیس را از یاد نبرده‌اند که با جهش نرخ ارز در آن مقطع، نزدیک بود باشگاه را به انحلال بکشد و تا یوروی آخرش از جیب مردم تسویه شد.
پرونده ای که چندسال ادامه داشت و پیرمرد لجوج، پوست پرسپولیس را برای امضا رویانیان کَند؛ البته این تنها شاهکار این سردار نیروی انتظامی نبود و …
سیاهه خارجی‌های استقلال و پرسپولیس که طی دو دهه اخیر این دو باشگاه را بدون کمترین بازدهی تیغیدند و چندصد هزار دلار و یورو به جیب زدند، آنقدر طولانی شده که حسابش از دست نهادهای نظارتی در رفته و گویا به یک روال در فوتبال و مدیران بی‌کفایتش تبدیل شده است.
